Visserij en Natura2000
De visserij oogst de zogenaamde commerciële vissoorten uit de zee. Weggevangen vis is dan niet meer beschikbaar in het natuurlijke voedselweb. De effecten daarvan zijn tot nu toe niet goed in kaart te brengen. Overbevissing heeft er menigmaal toe geleid dat bepaalde soorten in hun voortbestaan werden bedreigd. Het Europees Gemeenschappelijk Visserijbeleid stelt daarom jaarlijks quota vast voor de vangst van commerciële soorten. Maar doordat de quota zijn afgestemd op een optimum waarbij de soorten net niet uitsterven, is de samenstelling van visbestanden sterk veranderd. Vóór 1980 bestond meer dan 30 procent van het vangstgewicht van Noordzeevis uit exemplaren groter dan 25 cm: in 2007 was dat minder dan 10 procent
Andere effecten op de natuur
Visserij in Natura 2000-gebied is een majeur onderwerp van discussie bij het opstellen van beheerplannen voor de aangewezen gebieden. Het pleidooi voor algehele sluiting van de beschermde gebieden voor de visserij staat daarbij tegenover de benadering dat over gedeeltelijke sluiting kan worden onderhandeld.
Los van het rechtstreekse effect van visserij op de verhoudingen in het voedselweb, hebben bepaalde vistechnieken significant negatieve effecten op de niet beviste soorten (bijvangst) en op de zeebodem en alles wat daar leeft. Denk aan de schade die de boomkor op de zeebodem aanricht en de hoeveelheid microplastics die in het zeemilieu achterblijft door slijtage van het zogenaamde ‘pluis’ dat aan de boomkor hangt om de netten te beschermen. Dat zijn veelbesproken onderwerpen als het gaat om de transitie naar een duurzame visserijsector.