Internationale overlegfora
Goed beheer van de Noordzee en het reguleren van gebruiksfuncties is ondenkbaar zonder overleg met de andere Noordzeekuststaten, Europese partners en zeevarende naties wereldwijd. Aan beleid en de daaraan verbonden wet- en regelgeving gaat veel overleg vooraf. Ligt beleid eenmaal vast, dan is overleg nodig bij de vertaling naar uitvoering, handhaving en evaluatie.
Zo hebben in het verleden de Noordzeeministersconferenties politiek richting gegeven aan het internationale Noordzeebeleid. Vooral OSPAR en de IMO maken de gemaakte afspraken concreet. Ook in Europees verband krijgt de Noordzee volop aandacht. Na jaren van overleg heeft de Europese Commissie de Kaderrichtlijn Mariene strategie vastgesteld. Aan de uitvoering ervan wordt nu gewerkt. De verplichtende werking hiervan maakt de noodzaak tot ministersconferenties minder dringend.
Espoo-Verdrag
Wanneer een land dat aangesloten is bij dit verdrag plannen heeft met potentieel grensoverschrijdende effecten, dient dit land het publiek en autoriteiten van een buurland op dezelfde wijze te betrekken bij de milieueffect rapportage procedure als de eigen bevolking. Dit houdt dus in dat landen aangesloten bij dit verdrag vóór de uitvoering van deze plannen op de hoogte gesteld dienen te worden en waar wenselijk mogen alle partijen (ook burgers) uit deze landen commentaar leveren. Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
Actuele kennisgevingen Espoo-verdrag.
Greater North Sea Basin Initiative (GNSBI)
Het Greater North Sea Basin Initiative (GNSBI) is eind 2023 opgericht en betreft een samenwerking tussen de negen Noordzeelanden. Het initiatief richt zich op een versterkte internationale en sector-overstijgende samenwerking op de Noordzee op het gebied van maritieme ruimtelijke planning, visserij, energie en natuur. Dit met als doel om met elkaar te zorgen voor een goed en verantwoord gebruik van de Noordzee. De negen betrokken Noordzeelanden zijn: België, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Ierland, Nederland, Noorwegen, Verenigd Koninkrijk en Zweden. De Europese Commissie functioneert als strategisch partner van het initiatief.
Vanuit de Nederlandse overheid zijn betrokken: het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, inclusief Rijkswaterstaat, het ministerie van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur, het ministerie van Klimaat en Groene Groei, en het ministerie van Buitenlandse Zaken.
OSPAR
Het OSPAR-verdrag ter bescherming het mariene milieu van de Noordoost-Atlantische Oceaan (OSPAR, 1992) is in 1998 in werking getreden. Het betreft een samengaan van het Verdrag van Oslo (1992) tegen verontreiniging op zee vanaf vaartuigen (lozing, dumping) en het Verdrag van Parijs (1994) tegen verontreiniging van de zee vanuit bronnen op het land.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
IMO
De International Maritime Organization is de gespecialiseerde VN-organisatie die internationale verdragen voor de zeescheepvaart opstelt. Het Marine Environment Protection Committee (MEPC) houdt zich bezig met de relatie tussen scheepvaart en milieu (vaststellen van verdragen als MARPOL en AFS en over ballastwater).
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat
London Conventie
De Londen Conventie (1972) reguleert het dumpen van afval in zee met als doel het voorkomen van verontreiniging van het mariene milieu. Het Aanvullend Protocol uit 1996 is sinds 24 maart 2006 van kracht.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
Overeenkomst van Bonn
Deze internationale overeenkomst tussen de Noordzeekuststaten en de EU heeft als doel:
samenwerking en wederzijdse assistentie bij het aanpakken van verontreiniging en het uitvoeren van surveillances om verontreiniging te signaleren en te bestrijden en om overtredingen te voorkomen (preventie). Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
ICES
De International Council for the Exploration of the Sea is een marien samenwerkingsverband van negentien landen rond de Noord-Atlantische Oceaan en de daaraan liggende zeeën. Doel: uitwisseling van wetenschappelijke informatie en advisering aan regeringen en aan commissies van de EU, HELCOM en OSPAR.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat WVL
SEANET/NOOS
In dit deels door de EU gesubsidieerd netwerk vindt uitwisseling plaats van hydrografische informatie op Noordwest-Europees niveau. Doel: afstemming van meetsystemen, modellen en strategieën (boeien/satellieten).
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
CEDA
Europese (netwerk)bijeenkomsten over bagger- en onderhoudswerken (aanbestedingen, onderhoudswerken, baggerstrategieën).
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
IALA
De International Association of Marine Aids to Navigation and Lighthouse Authorities zetelt in Parijs. Hier worden afspraken gemaakt voor de normering rondom vaarwegmarkering. Betrokkenheid: Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
PIANC
International Navigation Association. Netwerkorganisatie voor kennisuitwisseling vaarwegonderhoud en baggeren.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
MCMP
(EU) Management Committee for Marine Pollution.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta
EMSA
De European Maritime Safety Administration bevordert de veiligheid door afstemming en het maken van afspraken over het vergroten van de oliebestrijdingscapaciteit in Europa.
Betrokkenheid: Ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijkswaterstaat Zee en Delta